The Blog

İnsanı kötü hissettiği anlarda anıları, hayalleri, inancı, aşkı ve dostları kurtarıyor. Kendini biliyorsun, normalde neşelisin, keyiflisin, aşıksın, güzel anıların var ve bir o kadarını da yaşayacaksın. Ama o anda bunu göremiyorsun çünkü neşeli hissetmiyorsun. Tam da kendini hissettiğin şekilde deneyimliyorsun dünyayı. Neşeli ve enerjiksen, her şey güzel, depresif ve düşük enerjideysen sanki herkes ve her şey senin tersine gidiyor. Ama kötü hissedebildiğin gibi iyi hissedebildiğini de biliyorsun. Evet kötü anlar, daha kötü anları çağrıştırıyor. Ama bunun senin normalin olmadığını biliyorsun. Sen hüznün değilsin, neşen de değilsin. Evet hüzün ve depresiflik ne kadar rahatsız etse de biliyorsun ki geçecek. Sadece oraya yerleşme. Çabala ama kendini perişan etme. Hüznün sana travmalarını hatırlatsa da bunun seni ele geçirmesine izin verme.